Atelier AIGAIO

Στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους, μια Ιαπωνέζα ταξίδευε.
Μια καλοκαιρινή μέρα με τον δυνατό ήλιο.
Εβλεπε πολλά σπίτια κτισμένα από πέτρες και παραδοσιακές ζωές.

Για δρομάκια, σκάλες, καρέκλες και κουζίνες... ό,τι και να κοίταζε, καταλάβαινε πως οι νησιώτες αξιοποιούν τις ντόπιες πέτρες.

Τελειώνοντας τις καθημερινές δουλειές, όλοι μαζευτήκανε σε ένα τραπέζι.
Την είχαν καλέσει στο τραπέζι τους.
Κρασί, πιάτα και νησιώτικος αέρας ετοιμάζονταν.

Το τραπέζι ήταν ακόμα ζεστό από το μεσημεριανό ήλιο.

Μιλάγανε, γελάγανε δυνατά,
τρώγανε και πίνανε τόσο γερά.

Το Αιγαίο Πέλαγος την προσελκύει λόγω της ζωής των νησιωτών μέσα στις καμένες πέτρες.

Αξιοποιώντας τις ντόπιες πέτρες, ζούνε κάτω από τον ήλιο, πάνω στην γή.

΄Οπου έχετε τραπέζι, πίνετε και γελάτε είτε με την οικογένιά σας είτε με την παρέα σας.

"Αν θα μπορούσα να βάλω τα έργά μου, να προστέσω την μυρωδιά των νησιών"
Ονειρεύεται και σήμερα.

Ιαπωνικά Αγγλικά